ABDUR RAZAK GURNAH
Hadiah Nobel atau disebut sebagai Nobel Prize merupakan
salah sebuah anugerah yang tidak asing lagi dalam kalangan para ilmuan. Hadiah
ini diberikan kepada para ilmuan yang telah memberikan sumbangan yang besar
dalam penyelidikan yang mampu diaplikasikan dalam sesebuah bidang ilmu.
Anugerah ini merupakan penghargaan bagi menghargai sumbangan mereka dalam
mencipta sebuah teknik atau penyelidikan baru yang berimpak tinggi. Hadiah ini
lazimnya akan diberikan pada setiap tahun kepada para ilmua yang terpilih,
namun diingatkan bahawa anugerah ini bukanlah salah sebuah peraduan atau
pertandingan bagi menentukan pemenang. Malah anugerah ini lebih daripada sebuah
hadiah kerana mempunyai matlamat dan falsafahnya yang tersendiri. Hadiah ini
diwujudkan bagi membantu seluruh masyarakat dalam membina kehidupan yang baik
sepanjang masa.
Pada
era modenisasi ini, anugerah ini tetap gah dengan memilih seorang tokoh
kesusasteraan Inggeris yang banyak menabur sumbangan dalam pengkaryaanya.
Beliau adalah Abdur Razak Gurnah yang merupakan seorang pengarang yang
berketurunan Arab Zanzibar. Beliau dilahirkan di sebuah daerah Afrika Timur
yang dikenali sebagai Tanzania. Menerima pendidikan dalam bidang sastera Arab,
kebanyakkan karya beliau telah membuka pandangan seluruh masyarakat khususnya
masyarakat Islam. Karya yang telah dihasilkan sangat berbeza dengan sasterawan
Islam yang lain dimana beliau telah mengetengahkan pemikiran Islam serta
menggabungkannya dengan nuansa pascakolonisme. Semasa penganugerahan ini,
beliau diberi kesempatan untuk merakamkan ucapannya di dalam sebuah video.
Menurut
beliau, menulis adalah sesuatu yang sangat menyenangkan. Sejak daripada zaman
persekolahan, beliau telah mula melatih dirinya untuk menulis pelbagai perkara.
Oleh disebabkan itu, beliau mengatakan bahawa menulis mampu membuatkannya
merasai sebuah keseronokkan. Apabila menjadi seorang guru, beliau ingin para
pelajarnya merasai pengalaman dan keseronokkan dalam menulis. Dalam rakaman
ini, beliau sempat berkongsikan beberapa bait puisi daripada D.H. Lawrence yang
bertajuk The Best Of School. Puisi ini seolah-olah mengingatkan beliau
akan situasi yang dihadapinya sewaktu bergelar seorang guru. Dalam perjalanan beliau
sebagai seorang penulis, pelbagai pengalaman pahit dan manis telah diamati
olehnya. Beliau juga berkongsi akan zaman mudanya yang banyak menghabiskan masa
dengan membaca buku sehingga lewat malam sehingga ditegur oleh ayahnya.
Setibanya
beliau di England, maka bermulah kisah baru dalam lembaran hidupnya. Sebagai
orang asing yang terpaksa menerima kebiasaan budaya baru di negara orang,
beliau terpaksa mencari jalan untuk membiasakan diri dengan cara hidup serta
masalah sosial yang berlaku di England. Pada ketika ini, beliau banyak melalui
pelbagai konflik besar yang berlaku contohnya revolusi pada tahun 1964
yang mana terjadinya rampasan kuasa. Pelbagai penahanan, pembunuhan dan
penindasan telah dilakukan semata-mata ingi memenuhi matlamat dan kepentingan diri.
Disebabkan perkara tersebut, maka beliau mengambil keputusan untuk berhijrah ke
England. Masalah tersebut tidak berlaku di sana, namun fikiran beliau melayang
sehingga memikirkan nasib mereka. Beliau
juga menceritakan tentang isu penjajahan dan keganasan yang berlaku telah
memupuk lagi semangat beliau untuk terus menulis.
Pelbagai pengaruh penjajah telah
mempengaruhi setiap lapisan masyarakat yang akhirnya membawa kesan buruk kepada
negara dan generasinya. Akan tetapi, beliau menerusi setiap penulisannya akan
sentiasa mengingatkan masyarakat akan sejarah buruk yang pernah menimpa diri
dan juga negaranya. Perkara tersebut adalah untuk menjadikan sesebuah
masyarakat itu memahami akan penindasan dan kezaliman yang pernah dilakukan
oleh puak-puak penjajah dan golongan atasan. Kesan daripada kecelaruan
tersebut, masyarakat termasuk dirinya terpaksa melarikan diri daripada tanah
kelahirannya demi mendapatkan kehidupan yang lebih baik.
Ulasan
Catat Ulasan